Atlantische kust – donderdag 19 september

Een ochtend aan zee, daar met zeewier poppetjes geknutseld, mooie rotsen met madurodam zeeën gezien. De hele wereld op schaal gemaakt.

We eten thuis nieuwe Spaanse aardappelen en spinazie, en een beetje oude manchego. Ik was alweer heel erg blij met de macht over mijn eigen eten. B krijgt er een stukje rog bij, vanochtend gevangen in de Cantabrische zee. De wijn van hotel costa Ajo blijkt nog lekker ook.

Er hangt een buurpoes tegen het raam, net zo lang tot we hem binnenlaten. Hij kan harder knorren dan wie ook. Aan onze muy tipico keukentafel zit ik onder een tl-balk ansichtkaarten te schrijven. Volgens mij hoor ik op de achtergrondel Atlantico die tegen de kliffen slaat.

Onze slaapkamer is zo te horen onder de huiskamer van Fred, zijn teevee staat ongegeneerd luid. Ik ben zo ontspannene dat ik er dwars doorheen in slaap val.