Atlantische kust – zaterdag 21 september

Dat weet natuurlijk iedereen allang, maar  ik ontdekte vandaag dat ‘ochtend’ mañana heet. Dat verklaart een hoop. Niet alles dat mañana gebeurt is pas morgen. Dit alles omdat ik iemand vroeg of de bakker open was. De bakker is stokoud net als zijn vrouw, de winkel heet la postitiva.

“Thuis’ geluncht met gebakken kikkererwten, aubergine, ruim ui, knof en kruiden. Daarna heel lang op het strand gezeten, voor het eerst eigenlijk. Meestal zijn we na een half uur eigenlijk al klaar en houdne het dan voor de vorm een uur of zo vol. Nu tot de zon achter de bergen verdween, ik moet er immers nog de hele winter mee doen. Morgen keren we huiswaarts. Of in elk geval Frankrijk waarts, of dat huis heet weet ik niet meer zo goed.